Op ontdekkingsreis
Fotoserie en tekst
Donkere wolken hangen boven het schip in de haven. Er gebeurt veel, in de wereld en in de mens zelf. Angsten voor het leven, sociale ongemakken, frustraties over de gebeurtenissen in de wereld. Maar ook: fascinatie en een verlangen om op reis te gaan.
De serie 'Op ontdekkingsreis' was voor het eerst te zien tijdens
'Art Sails NDSM 2025'
Lees meer over de expositie op de pagina 'Exposities: Art Sails NDSM 2025' of op de website van NDSM FUSE.
Alle foto's uit deze serie zijn ook verkrijgbaar als print in de webshop:
Over de serie 'Op ontdekkingsreis'
De foto's in deze serie zijn een weerspiegeling van mijn ontdekkingsreis naar echt leven.
Ik ben gaan zien dat ik vanuit angsten en onzekerheden niet echt leef, niet doe wat ik ten diepste wil, niet oprecht ben in contact en mij anders voordoe dan ik ben. Ook ben ik gaan zien dat ik daar uit kan stappen en steeds weer terug kan naar mezelf en mijn eigen vrije beweging, onafhankelijk van mijn innerlijke en uiterlijke toestand. Ik ben op ontdekking naar wat ik leef vanuit eigen beweging.
Eigen beweging, een groot cadeau
Op momenten dat ik mijn eigen beweging leef is er ineens een energie en helderheid in mij, een opgewektheid, levendigheid, een blijheid die ik daarvoor niet voor mogelijk hield. Ik kon het me gewoon niet voorstellen dat ik zo bruis van leven en energie. Dat is echt een prachtig cadeau, en nog wel een cadeau waar ik zelf steeds weer naar terug kan. In die momenten kan ik ineens ontroerd zijn door wat ik doe of zie, gefascineerd zijn door de bomen in het park of de kleuren van de wolken en de lucht. Het leven is werkelijk prachtig zo.
Weer in spanning
Ik ontdekte ook dat ik mijn eigen beweging overal weer kwijt raak. Binnen no time raak ik weer in spanning en ben ik al mijn vrije gevoel weer kwijt. Dat gebeurt als ik nieuwe dingen onderneem voor mezelf, in contact met anderen, in mijn werk, eigenlijk overal. In eerste instantie was dat een grote schok om te zien hoeveel spanning er in mij is en waar dat allemaal optreedt. Eigenlijk overal.
Overal is nieuw leven te ontdekken
Dat betekent ook dat overal nieuw leven te ontdekken is. Overal kan ik ontdekken wat ik leef als ik niet mijn angsten en onzekerheden volg maar in plaats daarvan mijn vrije beweging leef en echt ben. Overal waar ik niet mijn spanning volg maar mijn vrije beweging inzet kom ik als het ware weer terug bij mijzelf. Dat is wat de foto's in deze reeks voor mij weerspiegelen. Thuis komen bij onszelf.
Een betere wereld, voorbij de horizon
Ik vraag me wel eens af hoe de wereld zou zijn als iedereen echt is en thuis is bij zichzelf.
Hoe het leven er dan uitziet is niet voor te stellen. Het ligt letterlijk voorbij de horizon. Toch hebben we als mens ieder de mogelijkheid om echt te zijn en voor onszelf te gaan ontdekken en te ervaren hoe het leven dan is. Hoe meer mensen daarmee bezig zijn hoe meer er ervaring, voorstelling en beeld bij ontstaat en hoe makkelijker het wordt daar samen naar toe te bewegen.
De weg naar een betere wereld is een gezamenlijke ontdekkingsreis die we als ieder mens zelf aan kunnen gaan.
Donkere wolken hangen boven het schip in de haven. Er gebeurt veel, in de wereld en in de mens zelf. Angsten voor het leven, sociale ongemakken, frustraties over de gebeurtenissen in de wereld. Maar ook: fascinatie en een verlangen om op reis te gaan.
Zodra hij op reis gaat breekt de zon door en ontdekt hij, misschien wel voor het eerst in zijn leven, hoe mooi het leven kan zijn als de innerlijke storm gaat liggen.
De mens ontdekt een pad door het water. Het water waar, zoals in Homers Odyssee, de monsters van onze innerlijke wereld zich schuilhouden en zomaar op kunnen duiken.
Zich bevrijdend komt de mens aan in de duinen. Het gebied tussen het leven wat hij voorheen geleefd heeft op het land enerzijds en de openheid van de zee en de toekomst anderzijds.
En daar op het strand, komt de mens bij zichzelf. Thuis gekomen bij zichzelf kijkt hij naar de horizon, naar het nieuwe leven dat hem daar wacht. Wat hij nog meer ziet aan de horizon?
Thuis gekomen bij zichzelf begint het leven metaforisch als we weer in de haven zijn aangekomen waar we vertrokken zijn. Wezenlijk is de wereld hetzelfde maar zijn we zelf veranderd en zien we dezelfde wereld als nieuw.
